Waar zijn uw stralende borsten
ik mis ze tussen al het drukke straatbeeld
grijs heerst, de zwarte pakken zwijgen
de schommelstoel blijft sober bekleed.
Zal ik u met pasteltinten dopen,
uw mond heerst, maar zweeg
als ik de vage kleuren overstijg,
met een fijn, klein likje verf.
U wilt zich graag opnieuw laten strikken
voor het festival dat u organiseert,
al mis ik meer en meer de glooiende heuvels.
Het lijf dat u draagt, past in een fraaie rok
dat soms kreukt en zacht aan een plooi trekt
in drukke straten zwerft zij, stil vermomd.