Ze glimlacht
Ze glimlacht
*****
ze zit daar met glimlach
en koffie in de zon
legt zijn hoofd zachtjes
op haar schouder
haar voeten borrelen
in het teiltje
alsof het zomerwijn is
voor de ziel
grijze krullen gloeien
onder een zonnebril stralende ogen
die al meer avonturen hebben gezien
dan de tuin durft te dromen
zij kijkt je aan alsof ze weet
hoe je heet
hoe warm je hoofd is
hoe hard je die blik nodig had
het tafelkleed wuift in harde kleuren
achter haar zingt een vogel vals
maar zij knikt laat hem maar zingen,
ik drink hier poëzie met een beetje melk
( in haar bureaustoel in de kamer achter haar pc
jeetje wat is het warm mij te warm )
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Woensdag, juli 02, 2025 08:55 |
| Das toch heerlijk je voeten te laten borrelen in zomerwijn, leuk geschreven | |
