in de stilte van de vakantie tijd waar de warmte zich uitstrekt zonder woorden de straten verlaten en stil als dromen een zachte rust die zich uitstrekt over alles
de zon hangt traag aan de hemel een dromerige gloed die alles omhelst geen geluid enkel de fluistering van de wind die de tijd lijkt te vertragen in haar mystieke gloed
in deze uren waarin de wereld lijkt te slapen voel ik de warmte als een fluistering van binnen een stilte die alles omhult een tijd zonder einde waar de straat zich opent in een oneindige rust
de nacht nadert met haar zachte schaduw de warmte blijft een geheim dat zich niet haast een moment van weglopen in een dromerige staat waar de tijd zelf lijkt te vervagen in haar mystiek