Wuivend Riet
Wuivend Riet
*****
als de dauw nog slaapt op het bladerdak
een zachte gloed glijdt over het riet
lichtstralen dansen op de randen van de rivier
wuivend riet fluistert versluierde geheimen
in nevelwierook vervagen de contouren
een schaduw wiegt de nacht in een langzame gloed
vogels dromen van zilveren wolken
de wind streelt stille verlangens
onder de maan ontvouwt zich een sluierland
reflecties breken in druppels van tijd
zij strijken langs je huid als herinneringen
wuivend riet omsluit het hart van de stilte
er is alleen deze ademloze tederheid
de echo van doodstil water
en in elke hartslag van wind en riet
verweeft zich het oneindige domein
*****
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2025 | ||
| Thema's: | ||