Indy
voor mijn liefste hond
Ze vraagt niet veel.
Een warm plekje,
een zacht kussen,
een aai van mij
en ze is thuis.
Ze slaapt het liefst,
in de zon,
in de schaduw,
in mijn buurt.
Ze kijkt naar mij
voor alles wat telt,
alsof ik haar wereld ben —
en zij de mijne.
Geen haast,
geen moeten.
Alleen maar zijn.
Precies zoals ze is.
Een zachte ziel
met grote trouw,
en een open blik.
Die mij vindt
zoals ik haar vond.
Ze vraagt niet veel.
Een warm plekje,
een zacht kussen,
een aai van mij
en ze is thuis.
Ze slaapt het liefst,
in de zon,
in de schaduw,
in mijn buurt.
Ze kijkt naar mij
voor alles wat telt,
alsof ik haar wereld ben —
en zij de mijne.
Geen haast,
geen moeten.
Alleen maar zijn.
Precies zoals ze is.
Een zachte ziel
met grote trouw,
en een open blik.
Die mij vindt
zoals ik haar vond.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, augustus 03, 2025 15:44 |
| wie wijst wie de weg? beginnen wij gebonden om bemind te binden, in die immer kringloop van geloof in je hoop op iets liefs. wie geeft wie de ziel? hans |
|
| M-Rose: | Zaterdag, augustus 02, 2025 08:30 |
| Canticum Aan een trouwe band met uw huisdier |
|
| Compostje: | Zaterdag, augustus 02, 2025 06:51 |
| Mooi geschreven, genoten! | |
Over dit gedicht
| Auteur: CC | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2025 | ||
| Thema's: | ||