Loslaten
Zwarte sluiers over het gelaat,
gedachten botsend in de geest.
Doolhof zonder uitgang,
een ziel gevangen in beton.
Verdwijnen in de mist,
omdat openstellen moeilijk blijkt.
De handreikingen zijn er,
maar verdampen in onzekerheid.
Deze doolhof lijkt het einde,
echter hoop breekt elke muur.
Een kleine lichtstraal door de kier,
mijn wereld ademt en leeft.
gedachten botsend in de geest.
Doolhof zonder uitgang,
een ziel gevangen in beton.
Verdwijnen in de mist,
omdat openstellen moeilijk blijkt.
De handreikingen zijn er,
maar verdampen in onzekerheid.
Deze doolhof lijkt het einde,
echter hoop breekt elke muur.
Een kleine lichtstraal door de kier,
mijn wereld ademt en leeft.
Reacties op dit gedicht
| christina: | Dinsdag, augustus 05, 2025 14:16 |
| fijn om te lezen dit gedicht |
|
| september: | Dinsdag, augustus 05, 2025 10:36 |
| Mooi de lichtstraal van hoop afgezet tegen zwarte mistsluiers. Mooi gedicht |
|
| M-Rose: | Maandag, augustus 04, 2025 18:41 |
| Mistsluiers Ja 3x is scheepsrecht. | |
| M-Rose: | Maandag, augustus 04, 2025 18:40 |
| Kist sluiers ist ja die tablette ademt snel en leeft in letterlijke woorden |
|
| M-Rose: | Maandag, augustus 04, 2025 18:38 |
| Een hoopvolle ziel bevrijd uit de kist sluiers van het verleden Met nieuwe hoop en vertrouwen voor de toekomstige ontwikkeling van het leven |
|
