De zonnebloem in het ochtendlicht
De zonnebloem in het ochtendlicht
*****
in de stilte van het ochtendlicht
staat zij gericht naar een zon die nog slaapt
haar wortels ademen in het duister van de aarde
een rust die nooit haar hart verlaat
ik hoor haar fluisteren tegen de wind
woorden zonder naam, een zachte zucht
een gebed dat opstijgt als warm geel licht
een lied dat door de stilte zingt
bijen landen zacht in haar gouden hart
vlinders zweven als losse gedachten
drinken van het zoete dat zij schenkt
een dans van kleuren, licht en klaarte
wie diep genoeg in haar blik verdwaalt
ziet een zon die achter de zon brandt
een veld dat geen einde kent
waar licht en adem één zijn in stand
zij kent geen haast geen tijd geen strijd
slechts de zachte draaiing van verlangen
altijd naar het licht dat komt
een eeuwigheid in haar omarming
*****
christa
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2025 | ||
| Thema's: | ||