Vallend blad
Een blad dat valt
Een boek dat sluit
Een geluid dat verschalt
Een echo was eens geluid
Een stilte staat
Een wonder in de weg
Een komen wordt een gaat
Een kans op geluk veranderd in pech
Een dromer wordt wakker
Een hart versteend
Een broodje lucht van de bakker
Een hart en een oog dat weent
Twee zielen samen
Twee handen ineen
Twee verbonden hun namen
Twee-eenheid langzaam naar een
Raadselachtig een taal
Waar verstand niet wordt verstaan
Verguld werd vlijmscherp staal
Altijd samen werd tijd om te gaan
Een boek dat sluit
Een geluid dat verschalt
Een echo was eens geluid
Een stilte staat
Een wonder in de weg
Een komen wordt een gaat
Een kans op geluk veranderd in pech
Een dromer wordt wakker
Een hart versteend
Een broodje lucht van de bakker
Een hart en een oog dat weent
Twee zielen samen
Twee handen ineen
Twee verbonden hun namen
Twee-eenheid langzaam naar een
Raadselachtig een taal
Waar verstand niet wordt verstaan
Verguld werd vlijmscherp staal
Altijd samen werd tijd om te gaan
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, augustus 18, 2025 14:36 |
| Van wat was ist Waardevol zijn en blijven jouw kronieken Pathos |
|
| M-Rose: | Maandag, augustus 18, 2025 14:31 |
| Prima je gebruikt de symbolische beeldspraak om tot een nieuw verhaal te komen met het werkelijk proces van loslaten en enigsinds toch bewaren van wat : In deze wereld van jouw emotionele ontwikkelingen die verder gaan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pathos | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2025 | ||
| Thema's: | ||