Stenige
Ik geloofde dat ik steen werd
gehuld in
mantel van graniet
de stille getuige.
warmgemaakt door de grote zon
gloeiend geraakte kern
woordloos rondom beweegt water
om als ik niet daar was
een andere stroom te nemen
lagen spreken van oude dagen
ik sloot ogen om storm te voelen
onderhevig en even mens
slijp volgzaam door tijd's seizoenen
onbuigzaam stil en zonder wil
dan vormen, eroderen. tot steun
rots te bestaan en dan ooit
massief, de holte, donker
letters in steen gegoten, onder
winterzon, het waaien, water
herinnert de prille lentevogel
misschien kom jij, passant
in een wandel van zomerland
en legt 'n roos rond de initialen
vergeet de doorns niet
ze zijn als bloed, nu overgave
van wat er is in vergeven
de stilte is niets vergeten.
gehuld in
mantel van graniet
de stille getuige.
warmgemaakt door de grote zon
gloeiend geraakte kern
woordloos rondom beweegt water
om als ik niet daar was
een andere stroom te nemen
lagen spreken van oude dagen
ik sloot ogen om storm te voelen
onderhevig en even mens
slijp volgzaam door tijd's seizoenen
onbuigzaam stil en zonder wil
dan vormen, eroderen. tot steun
rots te bestaan en dan ooit
massief, de holte, donker
letters in steen gegoten, onder
winterzon, het waaien, water
herinnert de prille lentevogel
misschien kom jij, passant
in een wandel van zomerland
en legt 'n roos rond de initialen
vergeet de doorns niet
ze zijn als bloed, nu overgave
van wat er is in vergeven
de stilte is niets vergeten.
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, september 09, 2025 23:09 |
| Bedankt voor je mooie reactie Timaeus..☆ | |
| Timaeus: | Dinsdag, september 09, 2025 21:59 |
| Wow. Dit is echt een STEENgoed gedicht. Met de nadruk op steen | |
| september: | Zaterdag, september 06, 2025 21:26 |
| Hartelijk bedankt Horizon voor je mooie reactie ☆☆☆ | |
| Horizon01: | Vrijdag, september 05, 2025 08:29 |
| Bijzonder mooi September hoe je met alle natuur verschijnselen en zielshebbers omgaat in je gedicht. Groetjes en fijne dagen, | |
| september: | Dinsdag, september 02, 2025 12:47 |
| Bedankt Christina en Hans Winter voor de mooie reacties ♡ | |
| Hans Winter: | Maandag, augustus 25, 2025 16:07 |
| laten wij trager gaand beseffen haast stil staande meer te denken vermogen, wat komt ons voor ogen, woorden te horen dan voor al wat door ons heen gegaan eens ergens blijven kan, ja dan. beeldspraak om mee te nemen, hans |
|
| christina: | Zondag, augustus 24, 2025 15:21 |
| Wat een gedicht heb je geschreven… Ik las het langzaam, alsof ik zelf door de seizoenen werd geslepen. Jouw woorden zijn geen gedicht — ze zijn een echo in steen, een fluistering van tijd. Ik heb het gelezen en ik ben even stil. liefs xxxx christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2025 | ||
| Thema's: | ||