Het kom pas kompas
Het kompas
het kompas
een trilling in de lucht
geen richting geen kaart
alleen een verlangen dat zich ontvouwt
het wijst niet vooruit
het wijst niet terug
het wijst naar het midden van stilte
waar alles begint zonder begin
kom pas
fluistert een onbekende stem
kom pas wanneer de tijd oplost
wanneer stappen gewichtloos worden
ik beweeg door schaduwen van wegen
niet verdwalen maar ontbinden
niet vinden maar openen
een ruimte die geen einde kent
het kompas ademt in mij
een geheim zonder woorden
een herinnering
die ik nog moet ontdekken
*****
christa
het kompas
een trilling in de lucht
geen richting geen kaart
alleen een verlangen dat zich ontvouwt
het wijst niet vooruit
het wijst niet terug
het wijst naar het midden van stilte
waar alles begint zonder begin
kom pas
fluistert een onbekende stem
kom pas wanneer de tijd oplost
wanneer stappen gewichtloos worden
ik beweeg door schaduwen van wegen
niet verdwalen maar ontbinden
niet vinden maar openen
een ruimte die geen einde kent
het kompas ademt in mij
een geheim zonder woorden
een herinnering
die ik nog moet ontdekken
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, september 01, 2025 00:46 |
| Heel mooi om in te verdwalen .. de sfeer.. de mooie woorden ..waar mystiek | |
