Ruikende aarde
Ruikende aarde
*****
de aarde ruikt naar herinnering
een geur die blijft hangen in de lucht
een tastbare echo van vroeger
geweven in elke adem die ik neem
iedere blad een verhaal
een fluistering van wat ooit was
een moment gevangen in de nerven
een stukje tijd dat nooit verdwijnt
eikel een begin
een sprankelend begin van iets groots
een spanning dat onder de schors sluimert
een belofte voor de toekomst die wacht
de aarde ademt haar geschiedenis
geur en verhaal verweven zich in mijn ziel
elke keer dat ik de natuur aanraak
voel ik de oorsprong die nooit verloren gaat
*****
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2025 | ||
| Thema's: | ||