Op pensioen
Ik zet mijn wekker voortaan uit,
geen haast, geen files, geen geluid.
De koffiemok vult zich op tijd,
de krant ligt klaar, ik ben bevrijd.
Geen baas die roept, geen lijst vol taken,
ik kan nu eindelijk uitslapen.
En mocht je mij ooit nog eens zien,
dan is het vast op een terras — met een glas wijn misschien.
geen haast, geen files, geen geluid.
De koffiemok vult zich op tijd,
de krant ligt klaar, ik ben bevrijd.
Geen baas die roept, geen lijst vol taken,
ik kan nu eindelijk uitslapen.
En mocht je mij ooit nog eens zien,
dan is het vast op een terras — met een glas wijn misschien.
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, september 07, 2025 22:57 |
| Geniet ervan! Leuk geschreven. | |
| Aquarel: | Zondag, september 07, 2025 18:01 |
| Ik hoop dat je jouw dagen geniet van de vrijheid met jouw pensioen. Het kan best even wennen zijn. Maar ook heel fijn. Mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Johny Donovan: | Zondag, september 07, 2025 15:25 |
| Ik weet niet wat te doen Maar heb ook weinig tijd Ik lees, ik lach en ik benijd Weet je, ik ben nu met pensioen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2025 | ||
| Thema's: | ||