Een lied voor de nacht
Er waren bloemen
In de vervagende dagen van zomer
verweven als een herinnering
op ruwe linnen stof
Zo voelend
bleven woorden en namen
tussen het zacht gefluister van een lied
Ergens
speelt iemand melancholische muziek
onder het hemelgewelf
en sterren
delen ontraadselende geheimen
Over Duinweg en zee
in spiegelglans
terwijl heimwee telkens opnieuw
open- bloeit als golven die blijven
gedragen met alles wat ebt en vloed
door dit leven
rakend in emoties
en bijna verhelderend licht
In de vervagende dagen van zomer
verweven als een herinnering
op ruwe linnen stof
Zo voelend
bleven woorden en namen
tussen het zacht gefluister van een lied
Ergens
speelt iemand melancholische muziek
onder het hemelgewelf
en sterren
delen ontraadselende geheimen
Over Duinweg en zee
in spiegelglans
terwijl heimwee telkens opnieuw
open- bloeit als golven die blijven
gedragen met alles wat ebt en vloed
door dit leven
rakend in emoties
en bijna verhelderend licht
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Donderdag, september 11, 2025 22:51 |
| Mooi! | |
| Johny Donovan: | Donderdag, september 11, 2025 16:32 |
| Mooi de tweezijdigheid Hier in dit gedicht Met een samenwerking tussen Natuur en het ongrijpbare.... Toppertje |
|
| Compostje: | Donderdag, september 11, 2025 11:35 |
| Mooi geschreven, poëtisch M-Rose. | |
| Aquarel: | Donderdag, september 11, 2025 10:19 |
| Het leest voor mij als een droom... Mooi... Heimwee is zwaar te dragen. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2025 | ||
| Thema's: | ||