De laatste dans
Ik weet dat jij van dansen houdt—
maar ik ben moe van dit dansen met jou.
Je danst met je spiegelbeeld als partner,
alsof ik er niet toe doe.
De vloer kraakt onder ons gewicht,
de muziek zweeft om ons heen.
Voor elke stap die ik naar je toe zet,
stap jij er twee terug.
Ik zoek jouw ogen, maar ze ontwijken mij,
je glimlacht naar je eigen schaduw.
De leegte groeit tussen de klanken,
de stilte snijdt dieper dan ik wil.
Ik adem diep, mijn hart zoekt jou,
ik wil dat je ziet dat ik er ben.
Dat mijn stappen, mijn liefde,
niet verdwijnen in de chaos van jouw dans.
En terwijl de muziek zachtjes stopt,
zweef jij verder, lichtvoetig, alleen.
Je hebt niet eens gemerkt
dat ik al lang niet meer naast je sta.
Misschien was dit onze laatste dans,
tussen de stilte en de waarheid.
En toch blijf ik hopen, dat jij op een dag,
mij weer terug naar de dansvloer leidt.