De stilte ademt langzaam
de stilte ademt langzaam
*****
de lucht hangt zwaar
over de randen van de ochtend
alsof elk moment
nog niet besloten is
ik voel de uren
glijden door mijn handen
traag en zonder richting
een adem die nergens heen wil
ergens beweegt een schaduw
het licht schrikt niet
het laat zich vouwen
tot een zachte leegte
ik wacht in die ruimte
zonder vragen
zonder einde
alleen het ademen
*****
christa
*****
de lucht hangt zwaar
over de randen van de ochtend
alsof elk moment
nog niet besloten is
ik voel de uren
glijden door mijn handen
traag en zonder richting
een adem die nergens heen wil
ergens beweegt een schaduw
het licht schrikt niet
het laat zich vouwen
tot een zachte leegte
ik wacht in die ruimte
zonder vragen
zonder einde
alleen het ademen
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, september 14, 2025 12:07 |
| Heel mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Johny Donovan: | Zondag, september 14, 2025 00:20 |
| Mooi en sprakeloos....een geweldige stilte | |
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, september 13, 2025 19:48 |
| Prachtig! | |
| M-Rose: | Zaterdag, september 13, 2025 16:49 |
| Sereen ontwaken over de randen van de morgen stilte elk moment nieuw te ervaren |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2025 | ||
| Thema's: | ||