Nog zomaar
Gedichten uit het duisterste krocht
Stromen sneller dan lichaamsvocht
In deze herfstige tijden
Waarin het grijs ons zal bevrijden
Alles wat ik vermocht,
Zal uit mijn handen glijden
Toen de duivel me bezocht
Zag hij alleen mijn lijden
Waar betaald die buurman het van?
En meer van dat soort vragen
Is wat ik niet verdragen kan.
Maar ik zal niet klagen
Ieder valt een beetje raar
In dichtsels naar beneden
Toch is het ook echt waar
Je vriendin heeft je bereden
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Dinsdag, september 23, 2025 15:50 |
| Ja idd hoe weet gij dat Maar dat gebeurd in elk normaal gezin Phoehahaha .... leuk |
|
| M-Rose: | Dinsdag, september 23, 2025 09:13 |
| Jouw terrein is moeilijk te berijden in zware tegenstrijdigheid Gelukkig ebtje nix te klagen mi je vriendin als je in dichtsels ni te best van wal geraakt. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Timaeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2025 | ||
| Thema's: | ||