De eenzame huil
Alleen in de kou,
zijn adem stijgt als een mist,
maanlicht op zijn pad,
geen roedel om hem te dragen,
zijn ziel zwerft door de bossen.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, september 25, 2025 12:54 |
| Mooi over de wolf geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| september: | Donderdag, september 25, 2025 11:24 |
| Mooi verbeeldend en beeldend Johny. Vriendelijke groet |
|
| M-Rose: | Donderdag, september 25, 2025 09:28 |
| Chocola Wafels Speculoos Friet En een verhálke van de smurfen Hier en daar Da lust ik soms wel eens zo of en toe |
|
| Johny Donovan: | Donderdag, september 25, 2025 09:19 |
| Ook nen Belg? | |
| M-Rose: | Donderdag, september 25, 2025 08:42 |
| Met alle respect ist #benweremetallestegelijkbezig. Maja wa wil je tis donderdag | |
| M-Rose: | Donderdag, september 25, 2025 08:37 |
| Met ale respect voor de huilende wolf uiteraard die vecht ook voor zen levensbehoud |
|
| M-Rose: | Donderdag, september 25, 2025 07:45 |
| In deze wereldwijde onverschilligheid die de mist ingaat door de toenemende vervreemding van tegenwoordig Zijn er ontelbare zielen dwalend en op zoek naar liefde en aandacht voor hun leven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2025 | ||
| Thema's: | ||