Witte rook
Ik kijk in prachtige ogen: grijs blauw groen,
ze leggen een brug naar de groene ogen die ik me herinner uit het toen.
Dwaal af naar de plek diep in mij waar ik zolang niet meer kon komen,
voel een hartstocht die in de mist was meegenomen.
Ik kies daarom voor het nu, voor het mooie dat er plots weer is,
en zoek met haar naar wat wij zolang hebben gemist.
Zij weet dat mijn herinneringen altijd zullen blijven,
echter dat vindt zij niet erg, zij wil met mij op witte wolken drijven.
Dus leef ik niet langer in een verhaal dat is vervlogen,
hetgeen ik meteen las in haar heldere grijs blauw groene ogen.
Maar zijn wij klaar om samen voorzichtig te duiken in de woeste levensstroom,
het is het startpunt voor ons beiden van een onwerkelijke droom.
ze leggen een brug naar de groene ogen die ik me herinner uit het toen.
Dwaal af naar de plek diep in mij waar ik zolang niet meer kon komen,
voel een hartstocht die in de mist was meegenomen.
Ik kies daarom voor het nu, voor het mooie dat er plots weer is,
en zoek met haar naar wat wij zolang hebben gemist.
Zij weet dat mijn herinneringen altijd zullen blijven,
echter dat vindt zij niet erg, zij wil met mij op witte wolken drijven.
Dus leef ik niet langer in een verhaal dat is vervlogen,
hetgeen ik meteen las in haar heldere grijs blauw groene ogen.
Maar zijn wij klaar om samen voorzichtig te duiken in de woeste levensstroom,
het is het startpunt voor ons beiden van een onwerkelijke droom.
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, september 30, 2025 18:00 |
| Prachtig! | |
| M-Rose: | Zondag, september 28, 2025 12:44 |
| Voorzichtig duiken In nieuwe levensstromen en hartstocht Samen delend De nog ongekende toekomst tegemoet Veel geluk voor jullie 2 |
|
| Aquarel: | Zondag, september 28, 2025 10:17 |
| Heel mooi Pitsikato... Samen veel geluk toegewenst. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pitsikato | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2025 | ||
| Thema's: | ||