Rafels
kapotte dromen
gerafeld
stukgeslagen
in het diepste kermen
schrijnende klanken
van onverteerbaar verdriet
ondoordringbaar
verward in kluwens
draden van uitzichtloosheid
scherven
verspreid in
diepe duisternis
verloren in
verlatenheid
verbinding
verbroken
gerafeld
stukgeslagen
in het diepste kermen
schrijnende klanken
van onverteerbaar verdriet
ondoordringbaar
verward in kluwens
draden van uitzichtloosheid
scherven
verspreid in
diepe duisternis
verloren in
verlatenheid
verbinding
verbroken
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Maandag, september 29, 2025 23:15 |
| Dromen willen we wel ontrafelen ... Zijn ze bedrog of juist niet Meestal komen ze na bewogen dagen Sterk gedichtje Ineke |
|
| Aquarel: | Maandag, september 29, 2025 22:32 |
| Intens verdriet lees ik hier. Mooi verwoord. Sterkte hoor, als het jezelf betreft. Liefs, Aquarel |
|
| M-Rose: | Maandag, september 29, 2025 19:38 |
| Tis eerder de afbrokkeling van deze maatschappij da'k in uw woorden terugzie komen | |
| M-Rose: | Maandag, september 29, 2025 19:35 |
| Scherven brengen geluk maar in dromen moeje ze het liefst voorkomen als ze daarin kluwens vormen en uitzichtloosheid vertonen gaan ze zeker kapot en je hebt er nix aan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: Ineke Dijkhuis | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2025 | ||
| Thema's: | ||