Laatste kus

Ik herinner me nog steeds je gezicht,
verlicht in de schemering.
De woorden die je fluisterde,
je zei dat je van me hield,
toen je besloot weg te gaan.

Ik herinner me de geur van de regen,
het kloppen van je hart tegen mijn borst.
Je armen hielden me stevig vast,
alsof niets ons ooit zou breken,
en toch bleef ik alleen achter.

Ik herinner me hoe we dansten,
de zwaai van je stap, je lach.
Ik liet me meevoeren in jouw ritme,
mijn hand gevangen in de jouwe,
verlangend naar jouw lippen.

Ik mis de nachten zonder tijd,
waarin je dromen in mij neerlegde.
Je adem in mijn hals,
de warmte die nooit terugkomt,
de laatste kus.

Ik hoop dat je geluk gevonden hebt,
dat de zon jou nog steeds omhelst.
Dat iets je soms zacht herinnert
aan wat had kunnen blijven bestaan,
voor jij besloot weg te gaan