Winterkoning op dak
Winterkonig op dak
Een witte kat
zag eens wat
’t is er een vanuit de buurt
kijk eens hoe ze gluurt
gezeten op haar kont
mager, en niet rond
zo kijkt ze naar de koning op het dak
die daar huppelt op zijn gemak
haar staart kaarsrecht
ze voelt zich slecht
want ze kan er niet aan
hij zit te ver van haar vandaan
het koninkje lacht
en tikkert heel zacht
huppelt naar de goot
om te zien wat die aanbood
hij lichtte wat verrot blad
en zag wat eronder zat
spinnetjes en ander klein grut
zijn dagje kon niet meer stuk
na een tijdje vloog hij naar een tak
weg van het dak
hij verdween met volle buik
in de Vuurdoornsruik
Een witte kat
zag eens wat
’t is er een vanuit de buurt
kijk eens hoe ze gluurt
gezeten op haar kont
mager, en niet rond
zo kijkt ze naar de koning op het dak
die daar huppelt op zijn gemak
haar staart kaarsrecht
ze voelt zich slecht
want ze kan er niet aan
hij zit te ver van haar vandaan
het koninkje lacht
en tikkert heel zacht
huppelt naar de goot
om te zien wat die aanbood
hij lichtte wat verrot blad
en zag wat eronder zat
spinnetjes en ander klein grut
zijn dagje kon niet meer stuk
na een tijdje vloog hij naar een tak
weg van het dak
hij verdween met volle buik
in de Vuurdoornsruik
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Compostje | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||