Filmisch bedrog
Zij is film, regen en rust,
de vlucht naar toekomst en gemis.
Wat nu bladert, is papier en zin;
voor haar vouw ik mij weer.
Vertrouwd klinkt haar sonore stem,
die de haag van verzet doorbreekt,
waarachter de barre oorlog ploegt
en verdriet over de akkers sneeuwt.
In het puin graaft ze, vindt de vorige dag,
die als oud behang aan de vingers plakt.
Het restje zand op haar neemt ze als ontbijt —
morgen regent ze voor de laatste keer.
Reacties op dit gedicht
| Henk Dekkers: | Zaterdag, oktober 11, 2025 13:13 |
| Een heel mooi klassiek gedicht, top ! | |
| Compostje: | Woensdag, oktober 08, 2025 09:08 |
| Bijzonder! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||