De kwetsbaarheid van ons ontstaan
Het bloeien
het ontluiken
het langzaam ontwaken
en verder reizen
Als woorden
beelden worden
nog puur nog ongepolijst
tot voelbaar diep raken
krijgen ze een innerlijke stem
Van ontstaan en zijn
Verstillend
door samen delende emoties
Over de vele wegen van het hart
En liefde
verweeft herinnering
steeds opnieuw door alles
Wat je verlangt
Ontwakend als een onvoltooide reis
Soms openbarend en stil
in een oogwenk
herkennen we
De kwetsbaarheid van ons bestaan
Zo blijven wij
Voelend nabij
het ontluiken
het langzaam ontwaken
en verder reizen
Als woorden
beelden worden
nog puur nog ongepolijst
tot voelbaar diep raken
krijgen ze een innerlijke stem
Van ontstaan en zijn
Verstillend
door samen delende emoties
Over de vele wegen van het hart
En liefde
verweeft herinnering
steeds opnieuw door alles
Wat je verlangt
Ontwakend als een onvoltooide reis
Soms openbarend en stil
in een oogwenk
herkennen we
De kwetsbaarheid van ons bestaan
Zo blijven wij
Voelend nabij
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 18, 2025 16:05 |
| Prachtig gedicht | |
| Compostje: | Zaterdag, oktober 18, 2025 10:37 |
| Een uitzonderlijk voelbaar en mooi gedicht M-Rose! | |
| Aquarel: | Zaterdag, oktober 18, 2025 09:16 |
| Heel mooi... Liefs, Aquarel |
|
| Stroejaro: | Zaterdag, oktober 18, 2025 07:11 |
| Prachtig. | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||