Als je wilt weten hoe liefde eruitziet,
kijk dan naar haar.
Ze kwam van ver,
stil en voorzichtig,
vergeten, verwaarloosd,
bijna opgegeven.
Haar witte vacht grauw,
haar ogen vol verhalen
van niet meer gewenst
en overleven.
Op mijn bank vond ze rust.
En tussen zachte woordjes
en mijn warme hand,
waste ze het verleden van zich af.
Haar bewegingen werden zachter.
Haar miauwen zelfverzekerder.
De bank werd van haar
en haar hart werd van mij.
Nu is elke purr een fluister van vertrouwen,
elke blik een weerkaatsing van tederheid.
En zo spint ze haar wereld
zachtjes naast de mijne.
Als ik wil weten hoe liefde eruitziet,
kijk ik naar haar.