Lief lijf, lief lichaam
Ik weet niet hoe ik moet beginnen.
Ik weet niet of ik jou ooit genoeg kan bedanken
voor alles wat je hebt gedaan,
voor alles wat je bent gebleven,
zelfs toen ik je het minst liefhad.
Terwijl ik jou vergat, bleef jij mij dragen.
Terwijl ik je uithongerde, hield jij mij warm.
Terwijl ik je liet smeken om rust en voeding,
bleef jij zachtjes doorgaan — zo sterk als je bent, zonder enig geklaag.
Ik heb je pijn gedaan.
Ik heb je gevraagd te overleven op leegte,
en toch bleef jij geloven dat er ooit weer leven zou komen.
Geen protest, geen verwijt —
alleen een stille hoop dat ik ooit weer terug zou keren naar jou.
Ik zie nu hoe trouw je bent geweest.
Hoe je bleef ademen, kloppen, herstellen,
zelfs toen ik dacht dat ik te ver was gegaan.
En nu, richting het einde van mijn gevecht,
mag ik jou eindelijk zien voor wat je bent:
mijn thuis.
Dank je.
Voor je geduld.
Voor je kracht.
Dank je
Voor het wonder dat je bent.
Voor het dragen van mijn ziel,
Dankje voor het stukje vertrouwen dat jij steeds meer laat zien aan mij
voor de energie die ik van je kijg
Voor het teruggeven van mijn menstruatie —
dat zachte teken van leven,
dat mijn vertelt: je bent terug, je leeft,  ooit kan jij moeder zijn.
Een waar geschenk. Een wonder. Een teken van liefde.
Het spijt me.
Voor elke keer dat ik je pijn deed,
voor elke keer dat ik dacht dat jij mijn vijand was.
Ik beloof dat ik beter zal luisteren.
Dat ik je zal voeden, beschermen en eren.
Dat ik jou nooit meer tot zwijgen zal dwingen.
Vanaf nu wil ik niet meer vechten tegen jou,
maar leven mét jou.
Hand in hand, zij aan zij, samen
Ik zal niet langer dat kleine meisje op de achtergrond zijn,
stil, ingehouden, bang om ruimte in te nemen.
Dat meisje heeft lang genoeg gezwegen.
Ik voel hoe ze langzaam haar plaats afstaat
aan de vrouw die rechtop staat —
met beide voeten op de grond,
met haar hart open,
met een lichaam dat weer bloeit.
Ik ben geen schaduw meer van wie ik was.
Ik ben licht geworden.
En ik kies ervoor om te blijven stralen,
voor jou, met jou, dankzij jou.
Jij en ik — geen strijd meer,
alleen liefde.
Alleen leven.
Alleen wij, samen
Liefs van mij