Soms staan gevoel en gedachten onder stroom
Is het de realiteit of is het maar een droom
De woorden die me raken zijn woorden van verdriet
De onzichtbare tranen, niemand die ze ziet
De onrust en de stilte versterk ik in mijn hoofd
Het maakt me gek en bijna ook verdoofd
Ik weet dat ik sterker ben
Het zijn de onzichtbare krachten die ik nog niet ken
Ik laat me niet overwinnen
Ik kan altijd nog opnieuw beginnen
Het lichaam volgt de geest
Naar een plek waar het nog niet is geweest
Vertrekken naar een ander werelddeel
Een plek waar ik mij niet verveel
Waar licht, liefde en vrede is in één geheel
Een plek waar ik in de stille avonden kan schrijven
En ik me door woorden en gedachten laat drijven
Wetend ik ben niet alleen
Ik heb de engelen om me heen
Het is geen grap, wetend dat ik het meen
Zij geven me de kracht
Om te kunnen stralen in de meest donkere nacht