Nieuwe dag
Flauw licht
Kruipt stilletjes, langzaam
Door de diepe gang
Die het donker opvangt
Nevelig, verblindend zicht
Een vochtig beslagen raam
Koude en tintelende wang
Die naar de aanraking van warmte verlangt
Dichtgetrokken gordijn
Schuift maar langzaam open
Voor het fluisterende leven
Dat zich daarachter verschuilt
Ik wil er gewoon zijn
Naar buiten kunnen lopen
De dag volop beleven
Die de nacht weer opnieuw heeft verruild.
Kruipt stilletjes, langzaam
Door de diepe gang
Die het donker opvangt
Nevelig, verblindend zicht
Een vochtig beslagen raam
Koude en tintelende wang
Die naar de aanraking van warmte verlangt
Dichtgetrokken gordijn
Schuift maar langzaam open
Voor het fluisterende leven
Dat zich daarachter verschuilt
Ik wil er gewoon zijn
Naar buiten kunnen lopen
De dag volop beleven
Die de nacht weer opnieuw heeft verruild.
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Maandag, november 03, 2025 17:43 |
| Dank voor jullie fijne reacties. | |
| Johny Donovan: | Zondag, november 02, 2025 20:03 |
| Heel mooi hoor stroejaro! | |
| Aquarel: | Zondag, november 02, 2025 09:21 |
| Mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2025 | ||
| Thema's: | ||