Een kleine grote meid
Zo vol met schuld, schaamte en spijt
Verdriet houdt ze achter een masker verborgen
In haar hart zitten alleen maar zorgen
Met dezelfde gedachten staat ze op en gaat ze naar bed
In de hoop dat ze het red
Echte vreugde en plezier ervaren zou ze graag willen
Maar de lasten zijn bijna niet meer te tillen
Ergens komt er hulp naar haar toe
Dat laat haar zien wie wat waar en hoe
Het zijn de sprankjes hoop in het leven
En kansen worden zo gegeven
Het geeft haar eindelijk een gevoel van veiligheid
De hulp die haar gegeven wordt maakt haar bevrijd
Daardoor kan ze verder groeien
En zie je haar eindelijk opbloeien