kijken door emotie
Een groene juweel in gouden rook dansend in de wind. een gekwetter wat meer leek op een lof zang. Wat was het dat me zo greep?. het was moeder natuur dat me recht aankeek. Het kan me toch zo ontroeren zoveel gevoel in 1.het was wellicht ook geen beeld maar een emotie wat ik daar zag. want we creeren de gedachten aan haar iedere dag.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: balance-bianca86 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2025 | ||
| Thema's: | ||