Dubbel
Sint en Piet zijn weer aan land gekomen,
voor kinderen de spannendste dag van het jaar.
Er wordt gestrooid met pepernoten,
gezwaaid, gezongen en volop genoten.
Maar kilometers verder,
kinderen met angstige gezichten—
geen Sint, geen Piet met pepernoten,
daar wordt al jaren met scherp geschoten.
Geen stoomboot en geen blije gezichten;
in kelders schuilen zij elke nacht,
wachten op de volgende lading bommen,
en wordt er naar vrede gesmacht.
Bang om te sterven door kogels of scherven,
zoekend naar hoop om toch te blijven leven.
De waanzin stijgt, het houdt niet op
wanneer keert vrede ooit terug aan de top?
Straks zitten wij aan onze kerstdis neer,
warm en veilig, keer op keer.
We zingen liedjes in onze bubbel,
en voelen diep vanbinnen: het is zo dubbel
Paul willems (Quikkie)