Eerste zondag van de advent
Het is zondag,
‘n rustplek in de week
waar de tijd op adem komt
Één kaars brandt,
niet als ‘n preek,
maar als herinnering
dat licht soms begint
met iets kleins dat in de verte flikkert.
Kijk naar buiten
november aan ‘t einde van haar kracht.
terwijl december al zachtjes aan het raam klopt
als ‘n aankondiging van deze of gene
die iets kwijt moet of wil delen.
En dan is er koffie,
wat woorden, dan weer stilte,
met een voorzichtig begin van verwachting
dat niets eist, maar alles belooft,
een verse agenda
leeg zonder plannen.
Advent —
Het verhaal van vandaag,
over menselijke warmte en aandacht
over wachten, ademen, en wellicht
alvast glimlachen om komen gaat.
De eerste zondag van de advent,
Je hoeft niets, je kan alleen maar hopen.
En dat,…… is soms precies
‘t licht en de warmte
die je nodig hebt.
Hedro 20251130