| Hans Winter: | Donderdag, december 11, 2025 16:07 |
| p.s. een had er moeten staan... |
|
| Hans Winter: | Donderdag, december 11, 2025 16:06 |
| zoals je zegt, geen is zo volkomen, maar bondgenoten wezen toont wel iets in aanzien. gebleven in lief en leed, uiteindelijk bezien biedt zo te zijn heel je enig wezen te leven. sereen zal je wezen al voor de Ene, door alles heen alleen al één. eens met je maatje staan voor het Aangezicht, als het ware, alzo ja samen, draagt je, drage je door alles heen. sowieso groetje toe, hans |
|
| wijnand.: | Dinsdag, december 09, 2025 23:06 |
| zoek hulp, dit is een gedichtensite, geen hulporganisatie.Teveel plaatsen hier dit soort gedichten. | |
| Aquarel: | Dinsdag, december 09, 2025 22:50 |
| Wat erg, door misbruik is dit ontstaan denk ik door het thema misbruik erin. Ik vind het vreselijk om te lezen, hoewel je het duidelijk hebt verwoord. Ik heb er wel begrip voor, maar zou jou liever gunnen dat je een euthanasie traject ingaat. Dat is veel humaner en geeft bovendien de kijk van een onafhankelijke arts erbij. Ik weet natuurlijk niet of iemand jou nog kan helpen om in dit leven een oprechte lach te krijgen en de rust die je zoekt. Ik hoop het van harte. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| september: | Dinsdag, december 09, 2025 21:26 |
| Ik weet niet goed wat hierop te zeggen... Misschien weet Kristof het of leest hij het... Je kan altijd 113 of iemand bellen en het wordt weer een morgen.... Courage Aleen. Geef het wat tijd... |
|
| M-Rose: | Dinsdag, december 09, 2025 19:47 |
| Prachtig gedicht aan Kristof gericht |
|
| Auteur: Aleen | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2025 | ||
| Thema's: | ||