bos en eenhoorn
ik heb je gezien...mooie eenhoorn...
je was in het bos....
bij een hele groote doorn...
tussen het mos....
je was spierwit....
jij mooie eenhoorn...
in je glanzende staart 1 klit
je zat daar nog bij die doorn
wat mij bewondert....
is dat jij kan leven tot in de hondert...
jij zit daar alleen in het bos...
tussen dat mos....
naast jou zo zielig en zo klein....
dat moest haast jou veulen zijn....
met zijn kleine blauwe oogjes...
keek hij me vol bewondering aan..
zijn oogjes waren net zo mooi als de volle maan
daar lagen ze in het bos...
lekker knus tussen het mos...
je was in het bos....
bij een hele groote doorn...
tussen het mos....
je was spierwit....
jij mooie eenhoorn...
in je glanzende staart 1 klit
je zat daar nog bij die doorn
wat mij bewondert....
is dat jij kan leven tot in de hondert...
jij zit daar alleen in het bos...
tussen dat mos....
naast jou zo zielig en zo klein....
dat moest haast jou veulen zijn....
met zijn kleine blauwe oogjes...
keek hij me vol bewondering aan..
zijn oogjes waren net zo mooi als de volle maan
daar lagen ze in het bos...
lekker knus tussen het mos...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: chrissie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||