het onzekere hart.
Soms wil ik me verstoppen.
In het kleinste hoekje dat er is.
Liefste zo onopvallend mogelijk.
Verdwijnen in de mist.
Geen mens zou me missen, ja mijn ouders misschien.
Maar hoe ik ook zit te twisten, Verlaten..... mij niet gezien.
Op de een of andere manier, ben ik bang voor de dood.
Terwijl deze al zo vaak een uitweg bood.
Maar toch durf ik het niet.
Ik ben bang om te voelen,
om te praten... En aan de andere kant kan ik het kleppen niet laten.
Hoe kan ik mijn gevoelens tonen, aan iemand waarvan ik denk dat ie mijn gevoelens niet kan belonen.
De onzekerheid maakt me gek.
Waar is dan mijn plek.
Dat ene stukje geluk.... Dat ene woordje,
Ookal weet ik dat het niet komt, Ben gewoon weg te eenvoudig.
Simpel lijkt dit zo uit mijn mond, Maar daar komt het niet.
Het komt uit mijn hart. Een hart dat soms verdrink in een onverstaanbaar verdriet.
In het kleinste hoekje dat er is.
Liefste zo onopvallend mogelijk.
Verdwijnen in de mist.
Geen mens zou me missen, ja mijn ouders misschien.
Maar hoe ik ook zit te twisten, Verlaten..... mij niet gezien.
Op de een of andere manier, ben ik bang voor de dood.
Terwijl deze al zo vaak een uitweg bood.
Maar toch durf ik het niet.
Ik ben bang om te voelen,
om te praten... En aan de andere kant kan ik het kleppen niet laten.
Hoe kan ik mijn gevoelens tonen, aan iemand waarvan ik denk dat ie mijn gevoelens niet kan belonen.
De onzekerheid maakt me gek.
Waar is dan mijn plek.
Dat ene stukje geluk.... Dat ene woordje,
Ookal weet ik dat het niet komt, Ben gewoon weg te eenvoudig.
Simpel lijkt dit zo uit mijn mond, Maar daar komt het niet.
Het komt uit mijn hart. Een hart dat soms verdrink in een onverstaanbaar verdriet.
Reacties op dit gedicht
| Laetitia de deyn: | Zaterdag, juni 08, 2002 16:54 |
| heel mooi en oprecht gedicht. ik zou je de tip geven gaat ervoor lara als je het niet doet dan weet je het nooit. veel geluk en sterkte |
|
| Huting: | Vrijdag, juni 07, 2002 23:55 |
| Het geluk zit vaak in kleine dingen Lara, en wie is niet onzeker geweest... Ieder mens is uniek... en waard om te leven.. Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: laartjem | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||