Gevlucht
Gevlucht
een zucht
vlucht zuchtend
door de lucht
glijd in
alle vrijheid
heen
de rest
blijft torsend
achter
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Maandag, juni 10, 2002 06:39 |
| Wij kunnen enkele zitten en toekijken. Groetjes. |
|
| Koelemij, Harold: | Zaterdag, juni 08, 2002 19:08 |
| een verademing | |
| Lieverdje (de enige echte): | Zaterdag, juni 08, 2002 18:56 |
| En Laurens dicht dichtend de mensen dichterbij... wederom een pracht van een juwleeltje Liefs, Lieverdje xxx |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 08, 2002 16:22 |
| de adem was ons ingeblazen, wij zuchten haar soms weer uit, de aarde valt ons zo zwaar, de lucht schuurt door onze huid. |
|
| Margaritha: | Zaterdag, juni 08, 2002 11:37 |
| kort, krachtig en triest | |
| car: | Zaterdag, juni 08, 2002 11:24 |
| *zucht* | |
| Sheena: | Zaterdag, juni 08, 2002 09:53 |
| de vluchtende zucht, die niet oplucht ..... Sheen |
|
| pramodah: | Zaterdag, juni 08, 2002 09:15 |
| alle geweld in een paar woorden....zucht... | |
| free: | Zaterdag, juni 08, 2002 08:47 |
| prachtig........ "vluchten kan niet meer zou niet weten waar schuilen kan nog maar heel dicht bij elkaar" ging even door mn hoofd.... liefs free ~(O)~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||