zwaar gesprek
gisteren bij jou op gesprek geweest,
linda,je moet het accepteren.
het is iets dat nooit geneest,
je moet het echt leren.
ik liet mijn tranen de vrije loop,
ik liet jou deze keer niet nabij komen.
weg al mijn hoop,
je vernietigde al mijn dromen.
ik voelde me weer splijten,
groot of klein????????
ik kon het niet vermijden,
ik wilde er niet meer zijn.
jij haalde me weer terug,
ik zag tranen in je ogen.
ik voelde je handen,je streelde mijn rug,
maar ik voel mij belogen.
gebroken ging ik naar huis,
met barstende hoofdpijn.
heb ik nog wel een thuis?
ACH IK WIL GEWOON EVEN ALLEEN ZIJN.
§ linda §
linda,je moet het accepteren.
het is iets dat nooit geneest,
je moet het echt leren.
ik liet mijn tranen de vrije loop,
ik liet jou deze keer niet nabij komen.
weg al mijn hoop,
je vernietigde al mijn dromen.
ik voelde me weer splijten,
groot of klein????????
ik kon het niet vermijden,
ik wilde er niet meer zijn.
jij haalde me weer terug,
ik zag tranen in je ogen.
ik voelde je handen,je streelde mijn rug,
maar ik voel mij belogen.
gebroken ging ik naar huis,
met barstende hoofdpijn.
heb ik nog wel een thuis?
ACH IK WIL GEWOON EVEN ALLEEN ZIJN.
§ linda §
Reacties op dit gedicht
| zucherro: | Donderdag, juli 25, 2002 23:57 |
| snif :^( is wel heel mooi hoor | |
| Jo Aelmans: | Zaterdag, juni 08, 2002 16:07 |
| Zware gesprekken, Linda, brengen uiteindelijk verlichting... En 'verlichting' kun je op twee manieren lezen. Het verlicht de last (naar gelang de tijd verloopt), doordat je het licht gaat 'zien' (voelen).... En dat ÉÉN goede Vriend(in) die deze zware gesprekken met je durft aan te gaan. Dát zijn Gelukbrengers.... ;-) Jo. ;o)x |
|
| waterval: | Zaterdag, juni 08, 2002 14:52 |
| Acceptatie is het moeilijkste.....probeer dat eerst een beetje te verwerken....dat is ook al een stap voorwaarts......Als je dat aanvaard , het is nu spijtig genoeg zo...en het zal niet gemakkelijk zijn....maar het zal je achteraf steunen om met al je "wonden" leren om te gaan....... Je hebt nog een hele weg te gaan..... hopelijk met de steun van velen die om je geven..... |
|
| christina: | Zaterdag, juni 08, 2002 12:12 |
| Ja Linda jouw leven is nog niet voorbij Nu heb jij het heft in handen Je staat niet alleen lieverd Kom op we gaan er toch voor Nog een dikke speciale knufff Christa |
|
| eclips: | Zaterdag, juni 08, 2002 11:00 |
| hey kom op ! laat de moed niet zakken !!! en ja je hebt nog een thuis ! met kelly enzow kom op he prettige dag ! en waar een wil is is een weg !!!! joëlleke xxxx |
|
| linda vangheluwe: | Zaterdag, juni 08, 2002 09:42 |
| met tranen gelezen,maar het aanvaarden doet zo'n pijn,zal ik ooit gelukkig zijn snifffffffff | |
| christina: | Zaterdag, juni 08, 2002 09:32 |
| Lieverd kom op he En die gebroken stenen die ook die zullen we een plaatsje gaan geven Liefs en speciaal knuffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||