Hoop doet leven

soms
denk je wel es na...
over de dingen die gaan komen...
over de dingen uit het verleden...

dan pas besef je
hoe gelukkig je bent...
dat je hier mag leven...
dat je hier mag zijn...

je bent geboren
iedereen is blij...
is blij op zoon of dochter...
ja...

dochter wordt ouder...
gaat haar eigen weg...
blijft ze of niet...
kan niet...
kwaad...

tjah...
dat is het leven...
met muren...
in een doolfhof...
loop er dikwijls tegen...
maar toch...

der zijn altijd mensen die klaar staan...
mooi...

je denkt over hoe het is hierna...
iedereen treurt...
iedereen is verdrietig...
iedereen blijft achter...

nee...
niet aan denken...

laat mij nog lang leven...
langer dan ...
ja...
hoop het...

Geschreven door

harmonia

Reacties op dit gedicht

harmonia vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Susanne X:	Zaterdag, juni 08, 2002 16:50
Het leven kan alle kanten uit... Dat maakt het ook zo leuk. Zowel verdriet als geluk hoort erbij... Geen een zonder de ander. Leuk gedicht!

eclips:	Zaterdag, juni 08, 2002 16:22
ik hoop mee ;)

Over dit gedicht

Auteur: harmonia
Gecontroleerd door: Frummel
Gepubliceerd op: 08 juni 2002
Thema's: [Leven] [Dood]