Het was op een zomerochtend..
De wind baande zich een weg
langsheen mijn oren en zo
naar mijn nekhaartjes.
Ik kreeg tintelingen in
mijn buik en hoofd.
De zomervakantie was begonnen,
en ik was op weg naar mijn bestemming..
Cheeses, wat had ik hiervan al
10 maanden lang zitten dromen..
En eindelijk, na al die tijd
zat ik in de auto
op weg, om het onwaarschijnlijke
te laten uitbloeien in het werkelijke.
Het was op die zomerochtend
dat de zon in mijn ogen scheen
en mijn nekhaartjes gingen rechtstaan
van verlangen naar mijn bestemming..
De muziek op de achtergrond,
het gesuis van de banden op het wegdek..
Ja, alles was er
en ik.. ik was oneindig ver van alles.
Van 10 maanden zwoegen en volharden,
van vrienden en familie,
van mezelf..
Op weg naar mijn bestemming..
Naar het noorden of het zuiden,
dat doet er niet toe..
Ik was op weg
naar mijn bestemming
en alleen de MIJNE..