lieve lorretje
mijn papagaai
37 jaar mocht je bij ons zijn
je was alles voor mij
werd altijd door jou begroet
ook werd ik gedag gezegt
je hoefde mijn jas maar te zien
je praten als brugman
dat had ik je geleerd
samen hebben we gezongen
jij wilde altijd harder als ik
we hebben ook samen gehuild
bij ieder verlies wat we hadden
ook gelachen hoor
maar nu ben je er niet meer
een beroerte maakte een eind aan je leven
je ligt nu in de tuin
goed diep en in een doos
zodat de poezen er niet bij kunnen
misschien zit je nu wel weer
bij dini dat deed je zo graag
dag lorretje
het is stil zonder jou
heeeeee stil doeiii lorretje
weltrusten voor de laatste keer
ik mis jou vraag van
heb je lekker geslapen!!!!!!
jouw mametje zoals je me noemde