jullie, mijn zonnestraaltjes, waren
iemand zei me dat ik me moest openstellen,
dat ik jullie dan zou voelen,
jullie warmte en jullie liefde zou voelen,
ook al zijn jullie hier niet op aarde.
jullie zijn daar wat wij de hemel noemen,
jullie zijn bij God,
vandaag zat ik op de trein naar huis,
en ik staarde naar buiten,
ik zag het kerkhof waar je begraven bent,
ik dacht terug aan ons
aan hoe we onze laatste dag samen
gedrieën doorbrachten.
ik zei dat ik van jullie hield
en jullie gaven me een immens grote kus en knuffel,
ik wou dat ik die dag terug kreeg.
terwijl nog steeds naar buiten starend zag ik
de zonnestralen schijnend op de wolken
en toen dacht ik aan jullie,
mijn zonnestraaltjes.
ik stelde me open en
voelde jullie warmte,
ik sloot mijn ogen en daar
stonden we dan terug
op die gezellige laatste avond.
ik mis jullie maar vandaag waren jullie bij mij,
jullie warmte gevoelt.
ik hou van jullie!!!
Reacties op dit gedicht
| leen baert: | Dinsdag, oktober 01, 2002 18:40 |
| zeer ontroerend en ik hoop dat ze nog veel in je hartje mogen zijn knuffel leen |
|
| yowjo: | Maandag, juni 10, 2002 18:36 |
| laat hun zonnestraaltjes in je hart schijnen, en weet dat ze fier op je mogen zijn xxx yowjo |
|
| dream: | Zondag, juni 09, 2002 12:20 |
| Zéér mooi meiske,kreeg er tranen van in men oogjes!Hopenlijk voel je die warmte nog vaak dan zijn ze bij jou en weet je dat ze nog aan je denken en van je houden.Hou je goed lieve vriendin xxx | |
| cedric ryckaert: | Zondag, juni 09, 2002 09:39 |
| heel echt mooi , een pareltje meer kan ik nie zeggen, ik ben met name sprakeloos... dikke knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cindyke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||