gedachten kronkels
Gedachten kronkels
witte rozen lachen mij toe
rode behoren tot het verleden
of toch niet....
ik droog de met liefde vergaarde blaadjes
misschien vul ik er ooit
je hoofdkussen mee
als blijk van mijn liefde
ik zit in de tuin en kijk
een lieflijk tafereel
opkomende zon boven
maagdelijk landschap
rotsen en water
dolfijnen springen en zwemmen
rond wrak van gezonken schip
alsof ze zeggen willen
dood is niet het einde
en ik, luister naar de muziek
*tears of a dying angel*
kijk naar het strandlaken
dolfijnen zwemmen rustig voort
in mijn verwarde herinnering
toen zag ik ze ook op de taag
springend voor de boeg van het schip
om ons uitgeleide te doen
uitgeleide naar wat?
Ouderdom en dood?
—<*>---
*
*
*
Reacties op dit gedicht
| margot: | Woensdag, juni 12, 2002 18:11 |
| het leven en al die vragen héle mooie liefs,margot |
|
| sleepless: | Dinsdag, juni 11, 2002 07:02 |
| Mooi geschreven, beetje wanhopig ook. Graag gelezen. Groetjes. |
|
| 11je: | Maandag, juni 10, 2002 14:51 |
| pramodah...als dolfijnen mij begeleiden tot over de dood heen...ben ik niet bang om dood te gaan liefs 11je |
|
| arie: | Maandag, juni 10, 2002 11:18 |
| Pramodah Een beeld vol melancholie Opgeroepen in een sfeer van vertrouwde warmte Een omgeving van rust Muziek die dit beeld versterkt De rivier samen met de dolfijnen die je stroomafwaarts voeren Naar wat vraag jij je af De toekomst? Voor mij zie ik de weg van eeuwige liefde …. de zee Liefs, Arie |
|
| Paul Willems (Quikkie): | Maandag, juni 10, 2002 00:03 |
| ja uiteindelijk wel mooi beschreven gr Paul |
|
| Josie: | Zondag, juni 09, 2002 21:15 |
| prachtige kronkel, pramodah genoten... Josie |
|
| Susanne X: | Zondag, juni 09, 2002 16:52 |
| Ik vind witte rozen eigenlijk nog mooier dan rode rozen... Verwarring zal bij iedereen (eens) toeslaan, of het nu dood of ouderdom is... Verwarring blijft verwarring. Prachtig gedicht! | |
| maneschijn: | Zondag, juni 09, 2002 16:48 |
| wauw... je krijgt me stil paps.. deze is.. prachtig.. nee, meer.. ik heb er geen woorden voor.. hou vanje.. x maan |
|
| PeterdB: | Zondag, juni 09, 2002 12:54 |
| dit is prachtig geschreven hoor | |
| free: | Zondag, juni 09, 2002 12:29 |
| en zo verward het leven ons keer op keer en altijd maar vragen.... mooi geschreven gedachtenspinsel liefs free ~(O)~ |
|
| Sheena: | Zondag, juni 09, 2002 11:14 |
| ........sprakeloos, tsjeee Pram, zo wonderschoon, ik weet gewoon niet wat ik erop zeggen moet, behalve dat het ontbreken van rijm, het anders maakt als gewoonlijk, pfffft kweet het echt niet, ik lees het nog maar eens en nog maar eens, en geef je een virtuele rode roos met witte randjes langs de bladeren .... liefs, Sheen |
|
| Di Angeli: | Zondag, juni 09, 2002 09:39 |
| Leuk je naam weer tegen te komen, ik was even weg. En dan direct met een schitterend gedicht. Vooral ook omdat het zo dicht staat bij mijn eigen kijk op het onderwerp.... | |
| christina: | Zondag, juni 09, 2002 09:38 |
| Eens komen we allemaal er voor te staan Vroeg of laat Maar voor rode rozen Pram is het nooit te laat Liefs knuffie Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||