Jij was 6 weken jong dat wij jou kregen.
Ik weet nog ik kwam de kamer in zonder het te weten
Jij greep je kans en sprong in mijn blote benen
Ik schrikte want ik wist niet dat jij er was
Wat was ik blij toen ik jou zag, mijn kleine tijger
Ik was meteen verliefd op jou
Zo klein, zo zacht, zo lief en speels
Elke keer als ik jou zag dan voelde ik mij zo gelukkig
Als ik jou optilde dan legde jij jou pootje tegen mijn wang
Alsof jij mij wilde vertellen dat jij het zelfde voelde als ik
Bijna elf jaar lang mocht ik van jou houden
Maar toen op een dag hoeste jij, we dachten, je bent verkouden
En ja, na een paar dagen ging het weer beter met jou
Maar dat geluk mocht niet lang duren
Je begon weer te hoesten, je stikte zowat
Toen ben ik met jou en Arie naar de dierenarts gegaan
Ik dacht ik krijg pilletjes mee en dan zal het weer goed met jou gaan
Maar nee dat was niet waar, je had een hart afwijking
Daar was je mee geboren en daar door zou je sterven
Ik ging met jou naar huis, want ik kon jou niet loslaten
Een dag later, lag jij bij mijn broertje op bed te slapen
Mijn moeder riep jou, maar je tilde jou hoofdje niet op
Gelukkig na een tijdje aandringen begon je weer wakker te worden
Je liep heel moeilijk de trap af
Je spinde en je rolde nog in de tuin voor mijn moeder jou weg bracht
Je wist dat jou einde naderde, ik zag het aan jou ogen
Mijn lieve kleine tijger, het is alweer 6 jaar geleden
Maar ik mis jou nog steeds
Mijn lieve kleine tijger