bang
heb al maandenlang gewonne
maar toch voel ik me verloren
ik ben niets meer dan n wantrouwend
ben voor onzekerheid geboren
je geeft me zoveel liefde
maar je liefde maakt me bang
ik ben bang je te verliezen
al zoveel dagen,maanden lang
heb mijn beide ogen open
maar volgens jou heb ik ze dicht
je zegt er is niets aan de hand
maar ik zie iets aan je gezicht
als of je mij iets aan wilt praten
en je niet meent wat je zegt
zijn er gevoelens voor een ander
had je het mij dan gezegt
maar toch voel ik me verloren
ik ben niets meer dan n wantrouwend
ben voor onzekerheid geboren
je geeft me zoveel liefde
maar je liefde maakt me bang
ik ben bang je te verliezen
al zoveel dagen,maanden lang
heb mijn beide ogen open
maar volgens jou heb ik ze dicht
je zegt er is niets aan de hand
maar ik zie iets aan je gezicht
als of je mij iets aan wilt praten
en je niet meent wat je zegt
zijn er gevoelens voor een ander
had je het mij dan gezegt
Reacties op dit gedicht
| Joycie : | Zondag, december 03, 2000 09:51 |
| ik herken die onzekerheid,en die strijd daartegen heel goed,die ogen die je iets proberen te zeggen,maar die je ontwijkt omdat je bang bent voor de waarheid.......sterkte en geef niet al je kracht.....liefs Joycie | |
Over dit gedicht
| Auteur: daniel cnossen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2000 | ||
| Thema's: | ||