Dit gedicht heb ik gemaakt voor anne(13), omdat ik aan haar gedichten zie dat ze het vaak moeilijk heeft. Ik hoop hiermee haar een duwtje in de rug te geven, meer kan ik niet doen, want zij is natuurlijk diegene die er in de eerste plaats iets aan kan veranderen (proberen zichzelf beter te voelen), dat kan niemand anders in haar plaats. Ik zie dat Anne al van heel veel mensen hier op de site steun krijgt, da's prachtig!! Ik ben dus niet de enige die met haar begaan is en haar wil helpen, ik bewonder haar voor haar doorzettingsvermogen. Hopelijk probeert ze eens een gedicht te maken waarin ze op zoek gaat naar haar positieve kanten... Ziezo, na deze (lange) intro, eindelijk het gedicht voor Anne...


Je bent een hele lieve meid
en je gedichten zijn heel goed
maar je bent je zelfvertrouwen kwijt
't is je laag zelfbeeld die dat doet

Je denkt steeds dat je lelijk bent
en dom en zoveel meer
omdat je je positieve kanten niet kent
doet je leven nog extra zeer

Met die vele grote problemen
moet het niet gemakkelijk voor je zijn
maar probeer jezelf positief te nemen
dat wordt het leven nog zo fijn

Concentreer je op de goede tijden
dan wordt de pijn wat zachter
denk per dag even aan je lijden
en laat ze vervolgens heel ver achter


Hopelijk heb je er wat aan Anne...

~*~iemand~*~