Ik kan er niet meer tegen
Vandaag was het weer zover
Het is je weer eens gelukt
Mijn lach laten verdwijnen in het niets
Mijn goed humeur gebroken
Je hebt me kwaad gemaakt
Je hebt mijn bloed doen koken
Geen kwetsende woorden
Gewoon je gedrag
Kan ik niet beschrijven wat het me doet
Maar toch weet je het
Een explosie van diep vanbinnen
Ik kan er niet meer tegen
Wanneer ga je stoppen
Weet je het wel wat je me doet
Je zou mogen
Want jij bent mijn broer
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Maandag, juni 10, 2002 19:55 |
| Sterkte gewenst ginder... hou vast aan je eigenwaarde.. beseffen wat je waard bent.. dan zijn die mensen niets méér.. maar juist wat minder dominant in je hoofd aanwezig.. en hoor je je eigen stem boven hun woorden uit.. en kan je zeggen dat je weet wat je waard bent.. en dat jouw mooie tijden ook komen gaan.. Sterkte, Robski |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Passero | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||