Het is tijd om te leren want de examens staan voor de deur.
Maar ik kan me gewoon niet concentreren.
Het gaat steeds zo: Ik neem een vak, ik lees twee woordjes en dan dwalen mijn gedachten af naar jou.
Dan denk ik aan jou: aan hoe je lacht, wat je gisteren deed, hoe tof je wel bent.Maar eigenlijk ben ik dit echt beu!
Ik wil niet meer aan jou denken.
Want ik weet dat je nooit iets voor me zal voelen en alleen die gedachte al maakt me bijna kapot.
Andere jongens intresseren me ook niet, de enige die me iets kan schelen dat ben jij en niemand anders.
Ik besef wel dat dit moet stoppe maar ik blijf maar hopen dat je ooit van me zult houden!
Dat ik je ooit kan vastpakken en knuffelen.
Dat ik ooit je heerlijke zachte lippen mag voelen!
Maar ik denk dat dit nooit zal gebeuren want jij ziet me enkel als een goede vriendin!!!Ik probeer ook om jou als een gewone vriend te bekijken maar ik weet niet of ik dit ga volhouden.
Misschien nog wel even maar één ding weet ik zeker!
Het is lelijk om dit te zeggen: maar als je opeens een vriendin hebt zal ik je gedag moeten zegge!!!!
Want ik zou het niet aankunne om jou te zien knuffelen en kussen met een ander meisje.
Ik weet dat dit stom klinkt maar het is eerlijk!!
PLEASE GA OOIT VAN ME HOUDEN ZOALS IK VAN JOU!!!!!!!!