carlijn: | Vrijdag, juli 05, 2002 21:30 |
Maar Ben...Weet je dan niet dat een kaars nooit helemaal op kan branden, er blijft altijd wel iets over. Dat zijn herinneringen...al is iets er niet, of kun je het niet gebruiken, dan blijven de herinneringen er wel. Dit heb jij zelf wel kunnen ervaren in je leven. Onhou het goed, en als je zelf eens een opgebrande kaars bent, onthou dan, dat ik een recycling middel uitgevonden heb voor kaarsen, indien echter niet het geval, dan vind ik hem zo snel mogelijk uit! | |
Jacobs Ivan: | Dinsdag, juni 11, 2002 14:14 |
ola deze moet ik nog eens overlezen , prachtig gedicht !! | |
lovertje: | Dinsdag, juni 11, 2002 14:06 |
Misschien is het ook niet zo erg om op een gegeven moment opgebrand te zijn... Als jij nog maar even je vlammetje intact houdt, dan zal mijn vlam ook blijven wakkeren.. Mooi gedicht! En dankjewel voor je reacties op mijn gedichten.. Je bent een engel! Liefs, knuffel amber |
|
carlijn: | Dinsdag, juni 11, 2002 11:28 |
Onthou je het zelf ook? Anders ga ik me zorgen maken om je... xxx en een pluim! Carlijn. |
|
Lieverdje (de enige echte): | Dinsdag, juni 11, 2002 10:28 |
Heel mooi Ben! Neem jij ook maar eens af en toe tijd voor jezelf. Liefs, Lieverdje xxx |
|
Emobé: | Dinsdag, juni 11, 2002 02:21 |
Hartelijk bedankt voor je gouden levensles!!! Psyche |
|
The Wizard Of Lightning: | Dinsdag, juni 11, 2002 01:14 |
mijn vlammetje fakkelt wild om zich heen. Mij vlammetje steekt ook geen andere kaarsen aan en onteemt ook geen vuur van anderen.. maar ik smelt wel samen met 1 ander kaars.. |
|
Auteur: Bert Lagom | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2002 | ||
Thema's: |