Onverbeterlijk
Steeds dacht ik:
"Mij overkomt dat niet,
ik ben er voor geïsoleerd"
Elke dag werd ik wakker
met een lach van een clown.
Ik kon genieten
van de kleinste dingen
en leefde alleen
voor het plezier.
Maar stilaan veranderde
deze lach in een traan,
van "Pierrot"
geboetseerd door haar handen.
Op haar gezicht
werd een ticket geplakt
met de woorden
"Alleen In De Stront"
"Mij overkomt dat niet,
ik ben er voor geïsoleerd"
Elke dag werd ik wakker
met een lach van een clown.
Ik kon genieten
van de kleinste dingen
en leefde alleen
voor het plezier.
Maar stilaan veranderde
deze lach in een traan,
van "Pierrot"
geboetseerd door haar handen.
Op haar gezicht
werd een ticket geplakt
met de woorden
"Alleen In De Stront"
Reacties op dit gedicht
| carlijn: | Dinsdag, juni 11, 2002 11:23 |
| Het is misschien een tegenvaller ja. Maar soms vraag ik me af, is het niet beter dat je dacht dat jou dat niet gebeurde? Want anders leef je ook niet op je gemak, als je zou weten dat zoiets zou gebeuren...De tijd dat je genoten hebt, is het meeste waard in je leven...want het zal je hele leven bij je blijven, just believe it and you can fly! xxxcarlijn. |
|
| Lieverdje (de enige echte): | Dinsdag, juni 11, 2002 10:24 |
| Een triest einde... maar jou kennende heb je haar alvast de hand gereikt om haar eruit te trekken. Liefs, Lieverdje xxx |
|
| Josie: | Dinsdag, juni 11, 2002 08:07 |
| triest maar indringend geschreven..... liefs, Josie |
|
| The Wizard Of Lightning: | Dinsdag, juni 11, 2002 01:20 |
| best wel bruut einde maar wel mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||