moed door ziekte
een meisje heeft me aan het denken gezet .
ook ik lag ooit is aan het sterf bed .
een zeldezame ziekte kwam niet veel voor .
niemand wist wat het was 1 dokter had het door.
zijn woorden "je moet het 1 keer gezien hebben "
dan vergeet je het nooit meer .
een ziekte genaamd alergische vasteculitus...
oftewel lekkende bloedvaten onder de huid.
scheurtjes in je spieren ...
met een pijn je schreeuwt het uit .
een directe opname in het ziekhuis voor lange tijd .
als 6 jarig jongetje met een ziekte een jeugd kwijt .
10 weken injecties om spieren die open waren gekropen,
te verlammen om ze niet te kunnen belasten ......
dus ook niet kunnen lopen.
ik wou alle doktoren toch nog eens bedanken ..
zonder hun lag ik nu tussen 6 planken.
maar ik kreeg van hun weer een nieuw leven.
ben blij dat ik dat heb mogen beleven
na die 10 weken refalideren alles opnieuw.
leren lopen als een baby want ik waggelde en viel.
een achterstand op je spieren dus ook geen sport.
de kracht de snelheid, uithoudingsvermogen te kort.
voor mij is het goed gekomen al was het nog een lange weg
dus voor iedereen met een ziekte..............
luister naar de woorden die ik zeg.
geloof in herstel alles komt goed .
een doorzettingskracht geeft je moed.
geef die moed niet op dan ben je het sterkst van allemaal !!!!
ook ik lag ooit is aan het sterf bed .
een zeldezame ziekte kwam niet veel voor .
niemand wist wat het was 1 dokter had het door.
zijn woorden "je moet het 1 keer gezien hebben "
dan vergeet je het nooit meer .
een ziekte genaamd alergische vasteculitus...
oftewel lekkende bloedvaten onder de huid.
scheurtjes in je spieren ...
met een pijn je schreeuwt het uit .
een directe opname in het ziekhuis voor lange tijd .
als 6 jarig jongetje met een ziekte een jeugd kwijt .
10 weken injecties om spieren die open waren gekropen,
te verlammen om ze niet te kunnen belasten ......
dus ook niet kunnen lopen.
ik wou alle doktoren toch nog eens bedanken ..
zonder hun lag ik nu tussen 6 planken.
maar ik kreeg van hun weer een nieuw leven.
ben blij dat ik dat heb mogen beleven
na die 10 weken refalideren alles opnieuw.
leren lopen als een baby want ik waggelde en viel.
een achterstand op je spieren dus ook geen sport.
de kracht de snelheid, uithoudingsvermogen te kort.
voor mij is het goed gekomen al was het nog een lange weg
dus voor iedereen met een ziekte..............
luister naar de woorden die ik zeg.
geloof in herstel alles komt goed .
een doorzettingskracht geeft je moed.
geef die moed niet op dan ben je het sterkst van allemaal !!!!
Reacties op dit gedicht
| marieke: | Vrijdag, juli 20, 2001 21:17 |
| heel mooi gedicht!! ik meen het serieus!!ik heb even geen woorde meer xxies marieke |
|
| Karla de Vries: | Zaterdag, juli 07, 2001 14:44 |
| Ik word hier stil van, wat heb je dat mooi geschreven. Klasse. |
|
| Laurens Windig: | Donderdag, juli 05, 2001 23:41 |
| Klasse Robbie!!!!!! | |
| Justine & Joyce: | Zondag, april 22, 2001 16:03 |
| heel erg mooi robbie :) een echte dichter |
|
| Melina en Brenda :): | Maandag, april 16, 2001 19:25 |
| Hoi Robjuh...egt een mooi gedichie...hebbie dat zelluf geschreven...egt mooi!!Veel liefjes en xxxxjes Brenda en Melina...xxxxxxxxxxxxxxxxxxx | |
| Melina en Brenda :): | Maandag, april 16, 2001 19:25 |
| Hoi Robjuh...egt een mooi gedichie...hebbie dat zelluf geschreven...egt mooi!!Veel liefjes en xxxxjes Brenda en Melina...xxxxxxxxxxxxxxxxxxx | |
| ilse de graaff: | Woensdag, januari 17, 2001 15:01 |
| He robbie!! wat een onwijs mooi gedicht !! echt super!! heel knap van je | |
| C.J.: | Dinsdag, januari 16, 2001 18:36 |
| He robbie, heel mooi en heel knap van je dat je het zo op kan opschrijven. | |
| Mariska: | Donderdag, januari 04, 2001 23:40 |
| klasse rob. | |
| Idster: | Donderdag, december 07, 2000 19:03 |
| ik heb tranen..heel veel tranen..ik ken je wel een beetje nu...ik hoop echt dat ik die hoop ook hou...en dat ik ooit minder pijn zal hebben..heel erg bedankt voor dit mooie gedicht zal het altijd onthouden...veel liefs en xxx Idster | |
| ilona: | Maandag, december 04, 2000 15:14 |
| jeetje wat prachtig geschreven zeg...en ook ik Robbie heb overwonnen....ik heb kanker gehad maar ben er nog.....moed en kracht is een drijfveer....liefs ilona | |
Over dit gedicht
| Auteur: robbie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2000 | ||
| Thema's: | ||