Een verdwaald gezicht
Mijn opa,
immer oude wijsheid in je woorden,
vertellen jou verhaal
al jaren lang, jouw levensideaal
Ook al heb je een bang gevoel
steeds blijf je uitzonderlijk bedaard
dat bewonder ik telkens weer
het leven in je ziel
wordt benadrukt in de vredigheid van je stem
en dat maakt jou net jou…
mijn opa,
…peke
xxxL.ke
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Laurake | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||